دلنوشته
05 آذر 1391 توسط محمدزادگان
ازتوچه پنهون ،آقاجون خیلی امیدندارم عمرم کفاف بده بیام وسرم روروی ضریحت بذارم،زندگی کردن توی این دنیاچقدرسخته ،چندوقتیه توی خلوتم فقط یاحسین وکربلاء،الهی یک شب بیادتوحرمت اعتکاف کنیم ودورضریحت طواف نماییم ودم دمای سحرازتوی بین الحرمین بریم به سمت حرم عباس علمدارحسین ،غصه ی کربلات آقاعقده توی گلوم شده ،یه عمریه زیارت حرمت آرزوم شده میگن بین الحرمین خیلی قشنگه ،همه میگن توکربلارنگ آسمون کبوده ،انگارکه یه دنیای دیگه است…الهی نصیبمون کن زیارت حرم حسین وعلمدارحسین.